هر پدیده ای که تو زندگی طلوع می کنه ، به سرعت به سوی غروب خودش پیش میره. هر کسی از واژه ی غروب ، معنایی در ذهن داره. بعضی ها غروب رو زیبا می دونن. بعضی ها هم از غروب خوششون نمی یاد. به نظر بعضی ها هم غروب ، چیزی نیست جز غروب. به نظر من غروب لازمه ی طلوعه. پس هرکسی که مثل من طلوع رو دوست داره باید غروب رو هم دوست داشته باشه. غروب جان، دوستت خواهم داشت.(دست کم تلاش می کنم دوستت بدارم، زیرا که همیشه در زمان موعد خودت، سروقت رسیده ای)

پس زنده باد غروب !