وقتی خیلی تصادفی به وبلاگ یک خانم اجنبی کافر دارای شوهر و سه فرزند بر می خورم و می بینم چقدر ساده زیستی ساده فکر کردن و ساده نوشتن زیباست به حال خودمون افسوس می خورم که چقدر فکر می کنیم با پیچیده کردن زندگی و پیچیده زندگی کردن و خودمون را آدم پیچیده ای نشان دادن و اصولا با پیچوندن همه چیز پیرامون حال می کنیم. و می دونیم که آسمون همه جا آبی است. حتی وقتی ناگهان یک درخت روی خونه مون بیافته!

زندگی ساده تر  از این چیزهایی است که تو کله ی خراب ما کرده اند و می کنند. به قول سهراب ساده باشیم چه در باجه بانک چه در زیر درخت. و می بینیم که چقدر چیزهای کوچک اما بسیار با ارزش برای خلق احساسات خوب و زیبا در اطراف و دسترس مون هست. از همه مهم تر دوستان خوب مون. همین تو که الان داری این متن رو می خونی . دوستت دارم دوست من. چه زیباست واژه ی دوستت دارم. فکر نمی کنی ما خیلی کم این واژه را بکار می بریم؟ بیا و از همین الان تلاش کن روزی دست کم 10بار (زیاد نیست) این واژه را به کسی یا کسانی بگی. تاثیرش را بر روی خودت و زندگی زیبایت خیلی زود خواهی دید.

یادت باشه که همیشه دوستت دارم…