سال ها است این سازمان آزمونی برگزار می کند که هنوز نمی توانم دلیل اصلی اش را قبول کنم. نمی توانم اسمش را چیزی جز باج گیری بگذارم. باج هم که همان پول زور و زورگیری است. آخر وقتی کسی در رشته ای فنی مهندسی چشم و چارش را در می آورد و موفق به اخذ مدرک مهندسی و عنوانش می شود، اگر دانشگاهش مورد تایید وزارت علوم است پس دیگر چه نیازی به آزمون نظام مهندسی دارد؟ مگر پزشکان را برای صدور پروانه مطب از سد آزمون نظام پزشکی می گذرانند؟ جز این است که باید مقاله بدهند تحقیق ارائه کنند و یا دست کم در سمینارهایی علمی شرکت جسته باشند؟ اهمیت کار مهندسان بیش از پزشکان است؟ یا خون پزشکان محترم که از همان ترم اول ناگهان به عنوان آقای دکتر مفتخر می شوند از خون مهندسان رنگین تر است؟مگر آنکه بگویند سرفصل دروس و کارآموزی های دانشگاهی کافی نیست! که باز هم در این صورت ایراد کار به خودشان بازمی گردد. مگر دانشجو سرفصل را تنظیم می کند؟ آنکه سرفصل تعیین کرده و مدرک صادر می کند و عنوان می دهد باید پاسخگو باشد. همه با هم هماهنگ هستند و یاران قدیمی و جداناشدنی. بیابید پرتقال فروش را! از همه جالب تر اینکه باید دست کم سه سال سابقه کار هم داشته باشی تا بتوانی در این آزمون شرکت کنی. اما مهم نیست و هیچ کجا بررسی نمی شود که در این سه سال چه کرده ای؟ فقط لیست بیمه برایت رد شده یا واقعا کارآزموده شده ای! چون اهمیت همان پول دریافت کردن است و بس.

از این مقدمه که بگذریم ، نام بعضی سازمان ها را که می شنوی، ناخودآگاه ، حسی به تو القا می شود.مثلا سازمان نظام مهندسی به تو احساس و پیش زمینه ی نظم و دقت و  مقاومت سازه ها در برابر شدیدترین زلزله های این منطقه و … می دهد. اما وقتی حسب تصادف به سوتی که داده اند پی می بری حیف می آیدت با دیگران در میان نگذاری اش. پس دیدگان شما را به مشاهده ی سه تصویر زیر جلب می کنم:

1- ابتدا باید پول بدهی چون هدف اصلی آزمون برای اخذ پول و درآمدزایی است:

 2- تا اینجای کار همه چیز دقیق و سریع و طبق راهنمایی های دقیق شان انجام می شود.سپس باید ثابت کنی که پول را پرداخته ای :

 3- خیال شان را راحت کردی و درپایان که دیگر کاری با تو ندارند، حالا تو باید دنبال شان بدوی! که آخ سایت شان “غیر پیش بینی نشده” است! و همه می دانیم که “غیر پیش بینی نشده” می شود همان “پیش بینی شده” خودمان! برنامه ی تماشای اینترنت ات را بی فایده ارتقاء می دهی، برنامه را بی فایده عوض می کنی ، حتی حوصله به خرج می دهی در حالی که خون خونت را می نوشد ساعاتی بعد با امیدواری دوباره به سایت سر می زنی و تلاشی چند باره می کنی و حالا فکر می کنی چند نفر مثل تو گرفتار شده اند و نمی دانند چه باید کنند و نه شماره تماسی داده اند نه نشانی ای و نه راهنمایی و اطلاعیه ای! یعنی واقعا نمی دانند؟! باور کنیم که نمی دانند؟!

به راستی حرمت مهندسین این کشور چنین است؟ و می خواهیم ساختمان های ما در برابر زلزله مقاوم و برای زندگی آسوده و آرام و ایمن مهیا باشند؟