1-      از دست دادن پدر هرگز باورم نمی شود. به باور من ایشان همیشه زنده هستند و حضورشان را در تاروپود وجودم احساس می کنم گرچه می دانم دیگر هرگز ماهیت فیزیکی شان را جز در خاطرم و در عکس و فیلم های به یادگار مانده نخواهم دید. خدایشان بیامرزد. 

2-      امروز روزنامه دیواری می گفت:”برای داشتن رویای آمریکایی، نیازی به زندگی در آمریکا نیست!” تا حدودی با او موافقم. تا آنجا که اگر پول و امکانات و بهداشت و امنیت مادی و معنوی فراوان برای خودت و همه ی معاشرین ات وجود داشته باشد و همگی لبخند رفاه و خوشنودی بر لب داشته باشید.

3-      آخرین روزهای سال 1389 هم به سرعت می گذرند. در این آخرین روزها آرزوی من این است که سال جدید سال آرامی برای همه باشد. سالی که در سایه ی آرامش، همه بتوانند رشد کنند و هرچه بیشتر به خود و افکار و اعمال شان فکر کنند.

4-      سال نو مبارک.